Δεν έχω τίποτα να σου χαρίσω
μόνο τον ήχο της βροχής πάνω στο τζάμι
σε τίποτα δεν έχω να ελπίσω
μόνο στην αγάπη που δε φτάνει.

Δεν έχω τίποτα να σου χαρίσω
τώρα πιο ξένος κι απ’ τους ξένους μες το πλήθος
βλέπω πάνω στο δικό σου στήθος
τις χαρακιές που θα ‘θελα να σβήσω.

Ζωή και θάνατος
κι ο έρωτας αθάνατος.
Για πάντα να ρωτάς
τι είναι ο έρωτας
είναι των θεών τα μάγια,
βασανιστικά και άγια.

Πάμε μέσα στης ζωής τη ζάλη
ίσως το πως και το γιατί να το ξεχάσουμε
να μπορέσουμε κι οι δυο μας πάλι
για εκεί που ξεκινήσαμε να φτάσουμε.