Κοιμήσου περιστέρι μου
στα τρυφερά μου στήθια
κι όλα τα όνειρά σου εγώ
θα σου τα κάνω αλήθεια.

Θα κάνω την αστροφεγγιά
πουγκί φλουριά γεμάτο
και το φεγγάρι το αργυρό
χρυσό Κωνσταντινάτο.

Τη ρίζα της τριανταφυλλιάς
θα πλέξω σταυρουλάκι
να στο φορέσω για ν’ ανθείς
σα ρόδο σα φιλάκι.

Κοιμήσου πουπουλένιο μου
και μεταξοκλωσμένο.
Για σένα αφροπλασμένο μου
μια θάλασσα θα γένω

να σε λικνίσω ως το πρωί
να σε κρυφαρμενίσω
Κι όπως σε γλυκοκοίμισα
να σε γλυκοξυπνήσω.