Σαν θαλασσοπούλι
σε δύσκολο καιρό
μαζεύω τα φτερά μου
και στέκω στον αφρό.

Τα δυο σου μάτια φάροι
σ’ αντικρινή στεριά
κύμα το κύμα ανθήσαν
ελπίδες στην καρδιά.

Η αγάπη σου είναι θάλασσα
κι εγώ από χαρτί
μποτίλια μεσοπέλαγα
χαμένου πειρατή.
Η αγάπη σου είναι θάλασσα
κι εγώ από χαρτί.

Σαν ναυαγισμένη
στο βλέμμα σου στιγμή
κωπηλατώ στου πόθου
να φτάσω την ακτή.

Τα δυο σου χείλη αλμύρα
που καίει το φιλί
αλλάζουν μες στο νου μου
Δύση κι Ανατολή.