Ο ήλιος θα φωτίσει μονοπάτια
Και η φωνή θα βγαίνει σαν λυγμός
Γεμάτα ασήμι των νερών κανάτια
Αχ θα με πνίξει ο δικός σου ο καημός (2)

Κατέβα νύχτα να με πάρεις
Κράτα καρδιά μου, ας μην τον ξαναδώ
Πού ΄χει του λιονταριού τη χάρη
Και θα με ψάχνει όσο υπάρχω εδώ

Κι αν όσοι μ΄ αγαπούν με λεν Μαρία
Καλύτερα ας με πουν Μαγδαληνή
Ν΄ αποκατασταθεί η ιστορία
Όσοι ποθήσανε δεν είν΄ αμαρτωλοί (2)