Πέτρος καὶ Παῦλος τὄλεγε στὸν ἅγιον Ἀθανάση
τ’ ἀντρόγυνο ποὺ γίνηκε νὰ ζῆ καὶ νὰ γεράση.

Τ’ ἀντρόγυνο ποὺ γίνηκε στὸν ἅγιο Κωνσταντῖνο
εὐλόγησεν το ὁ Χριστὸς κι ̓ ἡ Παναγιὰ τῆς Τῆνο.

Τ’ ἀντρόγυνο ποὺ γίνηκε πολλὰ χρόνια νὰ ζήση,
στὸν ἅγιο Τάφο τοῦ Χριστοῦ νὰ πά’ νὰ προσκυνήσει.

Λάμπεις καὶ ̓στράφτεις καὶ βροντᾶς καὶ συννεφᾶς καὶ βρέχεις
κι’ ὅλες τὶς χάρες τοῦ Θεοῦ ἀπάνω σου τὶς ἔχεις.

Ἐμεῖς δὲν ἤρθαμε ἐδῶ νὰ φᾶμε, γιὰ νὰ πιοῦμε,
μόνο τὰ καλορίζικα ἤρθαμε νὰ σᾶς ποῦμε.

Στὸ σπίτι ποὺ χορεύγουμε πέτρα νὰ μὴν ραΐση
κι’ ὁ νοικοκύρης τοῦ σπιτιοῦ πολλὰ χρόνια νὰ ζήση.