Μην ξεχάσεις

η λύπη
είναι και
τα καλά ποτήρια του νερού που ποτέ δεν χρησιμοποιούμε
το τραπέζι με τον μουσαμά στον ήλιο που ζαρώνει
τα ξαδέλφια που μας φορτώνονται μετά το φαγητό

κι η αγκαλιά στη μοτοσικλέτα αφού
μια σωστή αγκαλιά
θέλει τα στέρνα αντικριστά –

κι άμα ξεχάσεις κάτι
μην σκας
δεν χάθηκε ο κόσμος
εκεί που θα πας
ξέρουν αυτοί
τι να σου δώσουν

εσύ μόνο
πες
πως
είναι για μένα
και
πες

στο κάτω κάτω
χαμηλά

η λύπη
είναι το κορδόνι
σ’ ένα παπούτσι που δεν λύνεται