Τους είπες και σου είπανε
μου είπαν και τους είπα...
και άνοιξε να πέσουμε
κι οι δυo... μια μαύρη τρύπα...

Με πέταξαν οι μέρες μου
στους τέσσερις ανέμους
Αχ, φιλενάδα έλιωσα
να ζω μικρούς πολέμους...

Άστους όλους κι έλα πάμε για καφέ
δεν αξίζει λίγο-λίγο να πεθαίνεις
Φιλενάδα είναι δίπλα το... ποτέ
η ζωή είναι μικρή, δεν προλαβαίνεις...
Άστους όλους κι έλα πάμε για ποτό
να μοιράσουμε τα δύσκολα στη μέση
να μου λες να σου γιατρεύω τον καημό
και ν’ ανοίγεις αγκαλιά να με χωρέσει...

Να βάλω κι άλλη δύναμη
μου ζήτησε ο κόσμος
να είμαι υπερδύναμη
μου είπαν... είναι νόμος...

Με λύγισε ένας έρωτας
ωραίος κατά τ’ άλλα...
Ποτέ του δε μου χάρισε
αγάπη ούτε στάλα...