Μια ζωή για τους άλλους παλεύω
στον ρηχό τους βυθό,
πάντα λάθος ανθρώπους διαλέγω
για να προδοθώ.
Μια ζωή στους καθρέφτες των άλλων
άλλος είμαι εγώ
μια πλευρά μου που μίσησα μάλλον
με έχει συνεργό.

Μια ζωή ποιος ορίζοντας
στο μικρόκοσμο που χωρίζοντας
τόσα σύννεφα και σκοτάδια μου
χέρια άδεια μου μια ζωή.

Μια ζωή ήττες δέχομαι
δε μ’ αγάπησαν παραδέχομαι
και μεσάνυχτα πάντα εύχομαι
κάτι απίθανο να φανεί.

Κάτι σαν αστέρι
το φως να φέρει μες την καρδιά
κάτι να με αλλάξει
να με ταιριάξει με την στεριά.
Κάτι σαν αστέρι
σαν καλοκαίρι στην συννεφιά
κάτι που αν το ζήσω
δεν θα μισήσω την ομορφιά.

Μια ζωή κάθε μου σχέση γράφει
τέλος από την αρχή
όσες πράξεις μου τόσα και λάθη
ούτε μια σωστή.
Μια ζωή για να σώσω την λύπη
χάνω την χαρά
κάτι γίνεται κάτι μου λείπει
ίσως τα φτερά…

Μια ζωή ποιος ορίζοντας
στο μικρόκοσμο που χωρίζοντας
τόσα σύννεφα και σκοτάδια μου
χέρια άδεια μου μια ζωή.

Μια ζωή ήττες δέχομαι
δε μ’ αγάπησαν παραδέχομαι
και μεσάνυχτα πάντα εύχομαι
κάτι απίθανο να φανεί.

Κάτι σαν αστέρι
το φως να φέρει μες την καρδιά
κάτι να με αλλάξει
να με ταιριάξει με την στεριά.
Κάτι σαν αστέρι
σαν καλοκαίρι στην συννεφιά
κάτι που αν το ζήσω
δεν θα μισήσω την ομορφιά.