Έρχονται από το σόι της το πλατύφυλλο
το κοντοκλαδεμένο
οι θειοί και τα ξαδέρφια.

Στρώνει υφαντό τραπεζομάντιλο
και γυαλικά, πιατέλες, χάρες από το γάμο.
Μα τούτες τις νερόκουπες με τις επάλληλες γραμμές
τις επιχρυσωμένες
και τα λεπτούλια κρασοπότητα με λουλουδάκια χάραγμα
μέσα στα χρόνια τα ‘σπασα μ’ αδέξια προθυμία.
Πώς βρέθηκαν κι αστράφτουνε μαζί με τις κανάτες
και με τι χέρια θα τσουγκρίσουνε
στο στήθος σταυρωμένα;

Μα σήμερα είναι Πασχαλιά
μ’ έχουν στα γόνατά τους ψίχαλο
κι εκείνοι λένε φωναχτά
μωραϊτικα τραγούδια.

Είναι σαν τότε Πασχαλιά.
Η μάννα μου τους έστρωσε τραπέζι να φιλιώσουν
όσοι φύγαν αμίλητοι.
Θα πιούν, θα τραγουδήσουνε,
κάνει η ίδια την αρχή
το γιορτινό τραγούδι της
σώπαινε μάννα

σώπαινε
τούτο το μοιρολόι.

από τη συλλογή