Eνα παράξενο παιδί
Παίρνει το βλέμμα του απ' τη γή
Για αλλού τραβάει
Να ανακαλύψει την πηγή
Που τόσα χρόνια,τα όνειρα του ξεδιψάει

Στην άλλη όχθη της καρδιάς
Περνά με εκείνους
Που ο χρόνος δεν αγγίζει
Το σώμα βάρκα με κουπιά
Με το όνομα του
Και το αίμα του βαφτίζει

Θα σε δω στου Ουρανού τη γιορτή
Θα σε δω όπως θέλεις εσύ
Να χορεύεις , να λες «σ’αγαπώ»
Στου Ουρανού τη γιορτή θα σε δω

Μες τον καθρέφτη της ψυχής
Στέκει μια αόρατη μορφή
Χαμογελάει
Τι είναι καρδιά μου αυτό το φως
Και ποια Σειρήνα με τραγούδια σε μεθάει?

Σε μονοπάτια μυστικά
Μόνος σου τώρα περπατάς
Και δεν θυμάσαι
Ότι σε πλήγωσε ξεχνάς
Στρώμα η γη ,σεντόνι τα άστρα
Να κοιμάσαι