Το τελευταίο βράδυ τους κοιμήθηκαν στη σάλα.
Μόνο δεν άλλαξαν πλευρό μες στη στενή τους κάσα.

Τούς σκέπαζαν τα άνθη ελαφριά,
υγρά τα μοιρολόγια
και κει κοντά στα πόδια τους
τα ψυχοκέρια καίγαν στο σιτάρι.

Το σπίτι
είχε τη λύπη γιορτινή
τό τελευταίο τους βράδυ.

Και ύστερα τι ανάερη μετατόπιση.
Με αρχαϊκό χαμόγελο ανάμεσα στους συγγενείς
κοιτούν από το κάδρο.
Και οι πίκρες πού τους κέρασαν
τώρα περάσαν όλα.