Tι γυρεύεις μες στον Άδη, Περσεφόνη
εκεί λιώνουν οι ανάσες και οι ψυχές
άλλους καίει η φωτιά κι άλλους το χιόνι
και ποιος νοιάζεται αν ανθίζουν οι μυρτιές.

Κι αν αλλάξαμε θεούς και τοπωνύμια
τα καινούργια όλα ήτανε παλιά
δεν ξεχώρισαν οι άνθρωποι απ’ τα αγρίμια
ούτε μπάρκαρε η ζωή για τ’ ανοιχτά.

Όσο τ’ άδικο τα χέρια μας σταυρώνει
φάλτσες είναι και κλειστές οι εποχές
καληνύχτα, μη φοβάσαι, Περσεφόνη
θα σε δω όταν τελειώσουν οι βροχές.

Ήρθαν μάγοι και μου είπαν, Περσεφόνη
πως σε είδανε να λύνεις μια θηλιά
σου τραγούδαγαν αγγέλοι από σκόνη
και δυο μαύρα σ’ αλυχτούσανε σκυλιά.

Μες σε χρόνια φυλακές και σε χειμώνες
ποια ελπίδα και ποιος ήλιος να φανεί
που στου πάνω κόσμου ακόμη τις κρυψώνες
φίλος είναι ο βοριάς με το ληστή.

Όσο τ’ άδικο τα χέρια μας σταυρώνει
φάλτσες είναι και κλειστές οι εποχές
καληνύχτα, μη φοβάσαι, Περσεφόνη
θα σε δω όταν τελειώσουν οι βροχές.