Σ' αυτό το σπίτι που ‘χω ζήσει μια ζωή
γεμάτη από έρωτα και σένα,
τώρα απλά ζούμε στο σπίτι αυτό μαζί
και άγνωστα όλα γύρω μας και ξένα.

Στο σπίτι που μοιράζεσαι μαζί μου
αισθάνομαι να ζω και να μην ζω,
που δεν σε νιώθω τώρα πια δική μου
στο ίδιο μας το σπίτι δεν μπορώ.

Στο σπίτι που μοιράζεσαι μαζί μου
σ’ αυτό το σπίτι μια φορά κι ένα καιρό.

Σ' αυτό το σπίτι πόσα όνειρα τρελά
βράδια αξημέρωτα θυμάμαι,
αυτό το σπίτι που πλημμύριζε χαρά
ψευτιά και τίποτα άλλο και λυπάμαι.

Στο σπίτι που μοιράζεσαι μαζί μου
αισθάνομαι να ζω και να μην ζω,
που δεν σε νιώθω τώρα πια δική μου
στο ίδιο μας το σπίτι δεν μπορώ.

Στο σπίτι που μοιράζεσαι μαζί μου
σ’ αυτό το σπίτι μια φορά κι ένα καιρό.