Τα μάτια σου τα πότισα μ' αγάπη
Την δέχτηκες με μια μαχαιριά
Τους όρκους σου τους μούσκεψα με δάκρυ
Που το κλεψες μια νύχτα με χαρά
Μα τώρα πια που έμεινα μονάχη
Η μνήμη είναι μόνο που πονά

Ξανά θα κλάψω και θα γελάσω
Για να ξορκίσω ότι πίσω με κρατά
Για δες με αντέχω κι ας μην σε έχω
Έχω τυλίξει μ' ένα χάδι την καρδιά
Στο άδειο κρεβάτι, κι αυτό το βράδυ
Η μνήμη είναι μόνο που πονά

Με ζάλιζε η γλυκά απ' τα φιλιά σου
Κι ας μαύριζες την κάθε ξαστεριά
Δικά μου έκανα τα όνειρα σου
Προτού τα ρίξεις όλα στη φωτιά
Μα τώρα πια που αντέχω μακριά σου
Η μνήμη είναι πάλι που πονά

Ξανά θα κλάψω και θα γελάσω
Για να ξορκίσω ότι πίσω με κρατά
Για δες με αντέχω κι ας μην σε έχω
Έχω τυλίξει μ' ένα χάδι την καρδιά
Στο άδειο κρεβάτι, κι αυτό το βράδυ
Η μνήμη είναι πάλι που πονά

Ξανά θα κλάψω και θα γελάσω
Για να ξορκίσω ότι πίσω με κρατά
Για δες με αντέχω κι ας μην σε έχω
Έχω τυλίξει μ' ένα χάδι την καρδιά
Στο άδειο κρεββάτι, κι αυτό το βράδυ
Η μνήμη είναι πάλι που πονά
Η μνήμη είναι μόνο που πονά