O μοναχός ο άνθρωπος
είναι καμένο δέντρο
σαν επαρχία τριγυρνά
μες της ψυχής του τα στενά
στην πόλη μες το κέντρο

Οι άνθρωποι οι μοναχοί
αγάλματα είναι στη βροχή
κι άμα τους δεις να κλαίνε
για έρωτες θα λένε

Κι αν σου ζητήσει μια φωτιά
στα μάτια σε κοιτάζει
κι όσα κι αν έχει να σου πει
τάχει κρυμμένα στη σιωπή
κι αν δεν ακούς φωνάζει