Θα ΄χεις ακούσει σίγουρα για την πρωτόπλαστη Εύα
Που ο Αδάμ στα δύο έκοβε τη φλέβα
Της πήγαινε το πρωινό επάνω στο κρεβάτι
Ανάμεσα από Τίγρη και Ευφράτη

Θα ΄χεις ακούσει σίγουρα πως ήταν η ματιά της
Ένα απ΄ τα πλέον δυνατά χαρτιά της
Μα τα βραχιόλια πέταξε και σήκωσε παντιέρα
Γιατί και ο Θεός θέλει φοβέρα

ΩΠΑ ! Κι ο άλλος δάγκωσε πρώτος απ ΄το μήλο
ΩΠΑ ! Κι έτσι γλύτωσε ένα χέρι ξύλο
ΩΠΑ ! Τα κανόνισε πίσω από τη μάντρα
Κι έκανε το φίδι μια ωραία τσάντα
ΩΠΑ ! Ο άλλος δάγκωσε ΩΠΑ αλίμονό μας
Κι έτσι σκοτωνόμαστε με το διπλανό μας
Βούλιαξε στον ύπνο της μια νύχτα ένα καράβι
Και ήρθαμε σ΄ αυτόν τον κόσμο σκλάβοι

Θα ΄χεις ακούσει σίγουρα για Άβελ και για Κάιν
Δεν είχαν το μυαλό του Αϊνστάιν

Για ένα φουστάνι μάτια μου θόλωσε το μυαλό τους
Και έτσι σκοτώσανε τον άγγελό τους

Τι να σου κάνω έρωτα, τι να σου κάνω μοίρα
Την Εύα εγώ στα σοβαρά την πήρα
Της σκούπισα τα δάκρυα, μου ζήτησε τσιγάρο
Και είπα μετά το δρόμο μου να πάρω