Αλανιάρης είσαι μάγκα
μη μ’ αφήσεις να χαθώ
έλα απόψε τα γινάτια
θέλω να εξηγηθώ
Τι σου φταίω η καημένη
πού ζω αλανιάρικα
ξεύρεις ήρθα από την πόλη
και ξηγιέμαι μάγκικα

Έτσι θέλω εγώ τον άντρα
να `ναι μόρτης, παραλής
να μην εκτιμά το χρήμα
και να είναι μερακλής
Για να ζω πάντα αλανιάρα
μες τον ψεύτικο ντουνιά
να μη βάζω πια μεράκι
ποτές μέσα στην καρδιά

Όπου βρω καλή παρέα
πως μ’ αρέσει να γλεντώ
τα λεφτά δεν τα `κτιμάω
τα ξοδεύω στο λεπτό
γιατί ξέρω πως να ζήσω
αλανιάρικη ζωή
και δε δίνω και πεντάρα
στον κοσμάκη τι θα πει

Με κρασάκι και με ούζο
μεθώ βράδυ και πρωί
θέλω εγώ να την γλεντήσω
αυτή την ψεύτικη ζωή
μα δε φταίω η καημένη
πού ζω αλανιάρικα
γιατί ήρθα από την πόλη
και ξηγιέμαι μάγκικα

Γεια σου Καραγιάννη μου να μην πεθάνεις
Γεια σου Τριμάκη με την κομπανία σου