Μες στου καθρέφτη τη θαμπάδα
Είδα της νιότης τη φρεσκάδα
Να κόβεται σε χαρακιές
Μικρές χρυσές ραγισματιές

Στα δάχτυλα των δυο χεριών μου
Μέτρησα αργά το παρελθόν μου
Πίκρες πολλές λίγες χαρές
Ποτίσαν όλες τις στιγμές

Στου χρόνου το πυκνό σκοτάδι
Ζεστό της μνήμης το υφάδι
Μπερδεύονται μέσα στο νου
Οι αγάπες του παλιού καιρού

Μες στου καθρέφτη τη θαμπάδα
Είδα να κλέβει μια χλομάδα
Σαν σύννεφο περαστικό
Της νιότης μου το μυστικό