Ρωτώ ποιος είσαι, πού με πας
γιατί εισβάλλεις μέσα μου
πού κρύφτηκε το τρυφερό σου σώμα;
Ρωτώ να μάθω ακόμα αν θα ’μαστε μαζί
εκεί που πάμε ενωμένοι αιώνια
ή μόνο από συμπόνια.
Δέχτηκες να δανείσεις χέρια φτερά
πνοή αγκαλιά
χωρίς μιλιά ωστόσο
αχ θέλω, θεέ μου, πόσο.
Να ξανανιώσω την αθώα ηδονή σου
μονάχα απόμεινε ν’ ακούω τη φωνή σου.