Πότε θα 'ρθη μιαν άνοιξη, θα 'ρθη ένα καλοκαίρι,
που λουλουδιάζουν τα κλαριά, που λιώνουνε τα χιόνια,
για να ζωθούμε τ' άρματα και τα χρυσά τσαπράζια,
να βγούμε κλέφτες, βρε παιδιά, κλέφτες στα κορφοβούνια;

Μες στην ψηλότερη κορφή να στήσουμε λημέρι,
να 'χουμε τ' άστρα τ' ουρανού τ' αποβραδίς κουβέντα,
εμάς το γλυκοχάραμα να πρωτοχαιρετίζη,
εμάς ο ήλιος την αυγή, σαν κρούη, να πρωτοβλέπη.
Να μας ζηλεύουν οι αετοί, να μας ξυπνούν τ' αηδόνια
και μες στα γάργαρα νερά και μες στες κρύες βρύσες
νεράιδες να μας νίβουνε, φιλιά να μας χορταίνουν.