Πάλευα πολύ με την καρδιά μου
τα λάθη σου τα σβήνω ένα ένα,
πίστευα στα λόγια τα δικά σου
και είπα περασμένα ξεχασμένα.

Μα εσύ δεν άλλαξες, όλα τα χάλασες
γιατί στις φλέβες σου κυλάει προδοσία.
Μα εσύ δεν άλλαξες, όλα τα χάλασες
έφυγες δείχνοντας μονάχα αχαριστία.

Οι δυνατοί δεν φεύγουν
μένουν πίσω για να κλείσουν τις πληγές,
οι δυνατοί δεν φεύγουν
έχουν μάθει να απαντάνε με σιωπές.
Οι δυνατοί δεν φεύγουν
κι εσύ έφυγες αφήνοντας πληγές
σε έναν έρωτα που ‘χτισαν δυο καρδιές.

Νύχτες σαν ατέλειωτα ποτάμια
περνούσα όταν ήσουν μακριά μου,
σ’ άκουγα να λες πως θα γυρίσεις
κι αν κοιμηθώ θα ‘ρθεις στα όνειρα μου

Μα εσύ δεν άλλαξες, όλα τα χάλασες
γιατί στις φλέβες σου κυλάει προδοσία.
Μα εσύ δεν άλλαξες, όλα τα χάλασες
έφυγες δείχνοντας μονάχα αχαριστία.

Οι δυνατοί δεν φεύγουν
μένουν πίσω για να κλείσουν τις πληγές,
οι δυνατοί δεν φεύγουν
έχουν μάθει να απαντάνε με σιωπές.
Οι δυνατοί δεν φεύγουν
κι εσύ έφυγες αφήνοντας πληγές
σε έναν έρωτα που ‘χτισαν δυο καρδιές.