Εγώ σ’ αγαπώ
μα ζω μονάχη
παντού ερημιά
κι άνθρωποι βράχοι.

Κουράγιο πού να βρω να μην πονώ
και ν’ αρνηθώ, το κάθε ψέμα ν’ αρνηθώ,
μην πέσω πάλι στο δικό σου το γκρεμό
να σε ξεγράψω.

Κουράγιο πού να βρω να μην πονώ
σε μια φωτιά να ρίξω όλο τον καημό,
ν’ αλλάξουν όλα στην καρδιά μου και να πω
αλλιώς θα ζήσω.

Κουράγιο πού να βρω να μην πονώ
σε μια φωτιά να ρίξω όλο τον καημό,
την απονιά σου μια για πάντα ν’ αρνηθώ
και να σε σβήσω.

Εγώ σ’ αγαπώ
μα δεν σε νοιάζει
γυαλί η καρδιά
για σένα σπάζει.

Κουράγιο πού να βρω να μην πονώ
και ν’ αρνηθώ, το κάθε ψέμα ν’ αρνηθώ,
μην πέσω πάλι στο δικό σου το γκρεμό
να σε ξεγράψω.

Κουράγιο πού να βρω να μην πονώ
σε μια φωτιά να ρίξω όλο τον καημό,
ν’ αλλάξουν όλα στην καρδιά μου και να πω
αλλιώς θα ζήσω.

Κουράγιο πού να βρω να μην πονώ
σε μια φωτιά να ρίξω όλο τον καημό,
την απονιά σου μια για πάντα ν’ αρνηθώ
και να σε σβήσω.