Την ΄Ελλη τηνε ρήµαξε του κόσµου η αµαρτία
Που αν κοιτάξεις µέσα της, είν’όλοι απαρτία!

Η ΄Ελλη ήταν έµορφη, µαύρα ήταν τα µαλλιά της
Μα ο άντρας της την έδερνε εµπρός εις τα παιδιά της
Αµάν, αµάν Έλλη κανένας δε σε θέλει
Κι αν σ’ ήθελε εκείνος είχε βαρύ το χέρι

Η Έλλη πια δε βάσταξε του καθενός το χέρι
Μ’ ένα µαχαίρι ξέµπλεξε από τον κοµισιέρη
Ελλη, Έλλη, Έλλη, αχ όποιος κι αν σε θέλει,
Απ’ τις πληγές σου βγαίνει αιµάτινο κουρέλι

Κι εσύ καηµένη Δήµητρα από την επαρχία
Κανείς µας δε σου στάθηκε κι ας ήσουνα Αγία
΄Ελλη, ’Ελλη, Έλλη κι αν σ’ έκαναν κουρέλι
Έλα να θυµηθούµε τον πόνο µας να πούµε