Στη λιμνοθάλασσα στεγνώνουν το αλάτι
και μες στα μάτια να σε τσούζει η αλισίβα
κάνουνε πλιάτσικο τ΄ αστέρια στο παλάτι
κι όλο πεθαίνουν οι θεοί σου μες στη Θήβα

Έξω στον κάμπο περιστέρια και κοράκια
χρόνια οι ίσκιοι περιμένουνε το σώμα
με δόσεις όνειρα πουλάνε βαποράκια
κι οι σαλαμάντρες κομπολόγια μες στο χώμα

Στάλα τη στάλα το πηγάδι κατεβαίνει
κι η δίψα τώρα θα θερίζει την Τροιζήνα
κι εσύ μεσάνυχτα γυρίζεις μεθυσμένη
με ένα κόκκινο πουλάρι στην Αθήνα

Γριές Τρωάδες θα καπνίζουν σταυροπόδι
κι όλες θα βρίζουν με ένα στόμα την Ελένη
κι εσύ ακόμη μοναχή στο σταυροδρόμι
τον ίσιο δρόμο να ζητάς κυνηγημένη

Στην Ελευσίνα ταριχεύουν την ψυχή σου
φαλλοί και σκιάχτρα στην αέναη την καύλα
σκληρά τα μέταλλα μετρούν την αντοχή σου
και τα τραγούδια κιονόκρανα στην τάβλα