Ρε τι καλά που ήμουνα πατώντας τα σαράντα
Και η ζωή μου πίστευα πως μπήκε σε σειρά
μα μου ήρθε κατακούτελα του έρωτα η μπάντα
μου πήρε σώμα και ψυχή μου πήρε και τ’ αυτιά

Της καρδιάς μου κλείδωσες την πόρτα
Δεν υπάρχει πια διαφυγή
Έμειναν από ‘ξω φίλοι και γνωστοί
Χάθηκε η μπάλα δηλαδή

Ρε τι καλά που ήμουνα ο ύπνος μ’ είχε πάρει
και λέγαν στην κοσμάρα μου πως είμαι ο τρελός
και να που τρέχω ο φουκαράς και κάνω κατοστάρι
χωρίς βραβείο έπαθλο, χωρίς να βλέπω φως

Ρε τι καλά που ήμουνα ρεμπέτης και αλάνι
Σκληρό καρύδι ζόρικος βαρύμαγκας σωστός
Οι φίλοι μου το λέγανε πρόσεχε το φουστάνι
μην ξημερώσει ένα πρωί και γίνει καθεστώς