Είμαι ένας ταξιδευτής, περιπλανώμενος
τους δρόμους παίρνω κάθε φορά και με στοιχειώνουν τα χιλιόμετρα
βλέπω τ’ αστέρια στον ουρανό και μόνος μου τις νύχτες παραμιλώ

Είμαι ένας ταξιδευτής, περαστικός στον κόσμο αυτό
μοιάζω σαν αλυσίδες να τραβώ, σ’ ένα αρχαίο σώμα κατοικώ
Σ’ ονειροδρόμια και σ’ εφιάλτες και κάνω τα τσιγάρα μου στάχτες

Μπαίνω στο παλιό μου αμάξι, βάζω μπρος και πατάω το γκάζι
τα φώτα λάμπουν κι εγώ είμαι cool, κι έχω γεμίσει βενζίνη στο φουλ
Πάω στης πόλης την πίσω μεριά και με κοιτάνε πρόσωπα σκυθρωπά
κρυμμένο άσσο στο μανίκι κρατώ, και πίσω μου ποτέ δεν κοιτώ

Κι όλοι είμαστε περαστικοί, σ αυτή την κατακόκκινη γη,
κι άλλο δεν έχει τίποτα να ειπωθεί, τα είπαν όλα οι τρελοί
Σε μπαρ ανήλιαγα σκοτεινά, κάνω ταξίδια διαστρικά
την ράχη του φεγγαριού καβαλώ, σαν να ναι άγριο άλογο

Κι όλα τα’ αστέρια καίνε απόψε κι όλα τα μάτια καιν απόψε
πάρε την τράπουλα και κόψε, τη γκαντεμιά στα δυο κόψε
Μοιάζει η νύχτα μ’ αναμμένο φυτίλι, μια σπίθα φτάνει μακελειό να γίνει