Πώς κοιτάζεις παράξενα στο δρόμο
με μάτια καρφωμένα και χείλη σιωπηλά
Κι είναι ό,τι πιο όμορφο έχω δει πάνω σε αυτό το κόσμο,
τον ούρανο και τη βροχή, τα ελεύθερα πουλιά.

Πώς κοιμάσαι και φεύγεις απ'το χρόνο
και άλλους φτιάχνεις, που θα 'μαστε μαζί
και στο λαιμό μου η αναπνοή σου πάντα μου θυμίζει δυόσμο
ο έρωτας, το απόγευμα, η νύχτα και η αυγή.

Κι είναι ό,τι πιο όμορφο έχω δει πάνω σε αυτό το κόσμο,
τη θάλασσα, τα αστέρια, τη βροχή.

Πώς χορεύεις στα πιο αργά τραγούδια και
πέφτει η θλίψη τους στο πάτωμα και σπάει..
με μια κινησή σου ανθίζουν του χειμώνα τα λουλούδια
και γίνεσαι σιγά σιγά ένα απ'αυτά κι εσύ..

Κι είσαι ό,τι πιο όμορφο έχω δει πάνω σε αυτό το κόσμο, τον ούρανο, τη θάλασσα, την νύχτα, την αυγή.

Ό,τι πιο όμορφο έχει υπάρξει πάνω σε αυτόν τον κόσμο, κι ούρανους
κι η θάλασσα και τα βουνά είσαι εσύ...

Εσύ..
Εσύ