Παίρνω το τρένο να πάω στη δουλειά
Κι ο ήλιος με φιλά στα μάτια με κοιτά
Είναι ωραία κι ο κόσμος προσπερνά
Τα δέντρα είναι γυμνά
Φοράω γάντια ζεστά

Κι εσύ που όλο κάθεσαι δίπλα μου
Το παράθυρο πιάνεις και σπας τα νεύρα μου
Και συ στο τέλος της γραμμής δε με περιμένεις
Και σπίτι φτάνω μόνη μου

Κι όπως χτυπάω το εισιτήριο
Βλέπω έναν κύριο να με κοιτάει στραβά
Ίσως να φταίει το σκουλαρίκι μου
Που έχω στο φρύδι μου
Μπορεί και να ναι τρελός

Κι εσύ που όλο κάθεσαι δίπλα μου
Το παράθυρο πιάνεις και σπας τα νεύρα μου
Και συ στο τέλος της γραμμής δε με περιμένεις
Και σπίτι φτάνω μόνη μου