Φαντάσου δεν με γνώρισες
πως έχω λες αλλάξει
μα ήμασταν αχώριστες
οι δυο μας στα δεκάξι.

Χωρίς αιτία κλαίγαμε
κυρία Νικολούδη
και η αγάπη λέγαμε
πως είναι ένα λουλούδι.

Με σνομπάρεις για φαντάσου
κι όλα τα κοσμήματα σου
δεν αξίζουνε χρυσό μου
σαν το τριαντάφυλλο μου.

Με φανερό το σύζυγο
κρυφούς τους εραστές σου
το σπίτι σου το ήσυχο
δεν χάλασες ποτέ σου.

Κι αν κάποτε αγάπησες
κυρία Νικολούδη
γιατί το ποδοπάτησες
εκείνο το λουλούδι.

Με σνομπάρεις για φαντάσου
κι όλα τα κοσμήματα σου
δεν αξίζουνε χρυσό μου
σαν το τριαντάφυλλο μου.

Φαντάσου δεν σε γνώρισα
εσύ έχεις αλλάξει
εσύ είσαι τώρα αρχόντισσα
μη βρέξει και μη στάξει.

Κι εγώ είμαι αλήτισσα
κυρία Νικολούδη
γιατί στον κόσμο ζήτησα
μονάχα ένα λουλούδι.

Με σνομπάρεις για φαντάσου
κι όλα τα κοσμήματα σου
δεν αξίζουνε χρυσό μου
σαν το τριαντάφυλλο μου.