Αντί να πεις ευχαριστώ
που σου άπλωσα το χέρι στην κοσμοχαλασιά,
μου έμπηξες μαχαίρι με τόση μπαμπεσιά.
Αντί να πεις ευχαριστώ
με πρόδωσες σαν το Χριστό.

Κι ήρθε και το τελευταίο:
με κατηγορείς πως φταίω.

Θεός δεν είμαι δυστυχώς
για να σε συγχωρήσω, αχάριστη καρδιά,
να σε ξαναφιλήσω μετά τη μαχαιριά.
Θεός δεν είμαι δυστυχώς,
γι’ αυτό έχω μείνει μοναχός.

Κι ήρθε και το τελευταίο:
με κατηγορείς πως φταίω.