Οι νύχτες που μου χάρισες, δεν έχουν το θεό τους
Καλπάζουν σα φαντάσματα στο μαύρο άλογό τους
Δεν είναι νύχτες σκοτεινές, δεν είναι νύχτες μαύρες
Πληγές είναι ορθάνοιχτες κι απότομες χαράδρες

Αν κόψεις λόγια και φιλιά, μαζί και μένα κόψε
Να σ' αγαπήσω δυο φορές και χίλιες δυο απόψε

Τα μάτια σου ζωγράφισα στου βράχου τον καθρέφτη
Τα δάκρυ μόνο κράτησα κι ας με φωνάζεις κλέφτη
Κρυμμένα κι αφανέρωτα μόνο η καρδιά τα δείχνει
Κρύψε με μέσα σου βαθιά, να μην αφήσω ίχνη