Με βασανίζει
το ίδιο αγκάθι
τι έχω πάθει
Με χαρακώνει
σαν το νυστέρι
Τι έχω πάθει

Θέλω στον ώμο σου
έτσι να γείρω
να σε διεγείρω
και το κορμί σου
μ΄ ένα μου βλέμμα
να διασύρω

Θέλω απ’ την μέση
να με τυλίξεις
και να με σφίξεις
και στο κορμί μου
κρυφά να εισβάλλεις
σαν διαρρήκτης

Γιατί με μερικούς ανθρώπους είναι χημεία
κι είναι ο τρόπος που σε κοιτάζουν, σαν συνουσία
Γιατί με σένα βλέπεις κολλάω, σαν Γιν με Γιανγκ
και τα κορμιά μας, γίνονται ένα, κι αλλού μας παν
αλλού μας παν....

Με ξαγρυπνάει
πάλι απόψε
το ίδιο αγκάθι
Με χαρακώνει
σαν το νυστέρι
Τι έχω πάθει....

Θέλω τις κλείδες
προς στο λαιμό σου
να ψηλαφίσω
να καταπίνω
τα βογγητά σου
και να μεθύσω

Να σε κοιμήσω
με τα φιλιά μου
ψηλά στην πλάτη
και στου αυχένα σου
μέσα να σβήσω
το σκαλοπάτι


Γιατί με μερικούς ανθρώπους είναι χημεία
κι είναι ο τρόπος που σε κοιτάζουν, σαν συνουσία
Γιατί με σένα βλέπεις κολλάω, σαν Γιν με Γιανγκ
και τα κορμιά μας, γίνονται ένα, κι αλλού μας παν
αλλού μας παν....