Οδός ανέμων
μαθαίνει η μέρα μου παιχνίδια των πολέμων
Σαν σκοτεινό υγρό κελί τα βλέμματά μου
να παγιδέψουν το δικό σου σ’αγαπώ

Οδός του τέλους
Μες στην καρδούλα σου του σκουριασμένου βέλους
Ο παραλήπτης να πετά τα γράμματά μου
Για να ντυθώ μια πυρκαγιά χωρίς σκοπό

Οδός της μέθης
Και τη θηλιά μου κάθε ώρα εσύ να γνέθεις
της μοναξιάς μας το ρολόι σταματάει
Δε συναντιούνται πια οι δείχτες στο καντράν

Φθηνή ταινία
Δυο λάγνα χείλη που γελάνε μ’ ειρωνεία
Στο ραντεβού η αντοχή με παρατάει
Του χωρισμού τα καμπανάκια θα χτυπάν

Τι θέλεις πού είσαι
Στο ίδιο έργο μην απολογείσαι
Τι είν’ η αγάπη
Είν’ ένα γρίφος που τον λύνουν εραστές
Τι θέλεις πού είσαι