Πολλά πονεί η καρδούλα μου,
πολλά και υποφέρει
Ρωμιός κρατάει το σπαθί,
Μεμέτης το μαχαίρι.


Δακρύζει η μάνα η Παναγιά,
η Μέκκα κι η Αγιά-Σοφιά
κι η Αΐντα του Προφήτη,
Αχ, για το κακό που εγίνηκε,
κι έκαψε τον πλανήτη.



Δακρύζει η μάνα η Παναγιά,
κι η Αΐντα του Προφήτη…


Κλαίει η Τούρκα η μάνα μου,
τον γιο της τον πασά της

κλαίει κι η μάνα μ’ η Ρωμιά
μονάχη στον οντά της.


Κλαίνε κι ο Αλλάχ με το Χριστό,
αντάμα αγκαλιασμένοι,
κι η Σμύρνη με το Κορδελιό
για την φωτιά που εγένη.


Κλαίει κι ο Αλλάχ με το Χριστό,
κλαίει κι η οικουμένη…