Ποια καλοσύνη και ποια θυσία
είναι για σένανε η πιο μεγάλη,
αίμα σου έδωσα απ’ την καρδιά μου
μα εσύ αχάριστα φέρθηκες πάλι.

Όσα μου έκανες εγώ σου τα συγχώρησα
γιατί δεν θέλησα ποτέ να σε πικράνω,
ως και τη μάνα μου για σένα στεναχώρησα
πες μου τι άλλη πια θυσία να σου κάνω.

Καμιά θυσία δεν θα μπορούσε
να βρει εκτίμηση στην απονιά σου,
πνοή σου έδωσα απ’ τη ψυχή μου
κι εσύ αχάριστα μου λες το γεια σου.

Όσα μου έκανες εγώ σου τα συγχώρησα
γιατί δεν θέλησα ποτέ να σε πικράνω,
ως και τη μάνα μου για σένα στεναχώρησα
πες μου τι άλλη πια θυσία να σου κάνω.