Είμαι αρλεκίνος.
Κρέμομαι σε μια κλωστή που δε σπάει
και αντέχει τη ζωή μου.
Πρίγκηππας και κρίνος,
μ’ ένα δίχρωμο φιλί που γελάει,
σε κορόιδεψα μικρή μου.

Είμαι αρλεκίνος,
μάσκα κόκκινη σατέν,
της χαράς σου τ’ άπειρο και το μηδέν.
Είμαι αρλεκίνος,
με χαμόγελο όλο στιλ
κι ένα δάκρυ στο προφίλ.

Είμαι αρλεκίνος.
Κρέμομαι σε μια κλωστή που δε σπάει
και αντέχει τη ζωή.

Κάνω ένα σάλτο.
Κρύβομαι μες το κοινό που γελάει.
Δες, με χάνει κι απορεί.
Γέλιο από σμάλτο,
που σε μια μικρή σκηνή δε χωράει
τη στιγμή του να χαρεί.

Είμαι αρλεκίνος,
μάσκα κόκκινη σατέν,
της χαράς σου τ’ άπειρο και το μηδέν.
Είμαι αρλεκίνος,
με χαμόγελο όλο στιλ
κι ένα δάκρυ στο προφίλ.

Είμαι αρλεκίνος.
Κρέμομαι σε μια κλωστή που δε σπάει
και αντέχει τη ζωή.

Είμαι αρλεκίνος,
μάσκα κόκκινη σατέν,
της χαράς σου τ’ άπειρο και το μηδέν.
Είμαι αρλεκίνος,
με χαμόγελο όλο στιλ
κι ένα δάκρυ στο προφίλ.

Είμαι αρλεκίνος.
Κρέμομαι σε μια κλωστή που δε σπάει
και αντέχει τη ζωή μου.
Πρίγκηππας και κρίνος,
μ’ ένα δίχρωμο φιλί που γελάει
σε κορόιδεψα μικρή μου.
Σε κορόιδεψα μικρή μου.