Δώσε μου λίγο θάλασσα
Κομμάτι απ’ τη μάτια σου
Πάρε με στο γαλάζιο σου
Μέσα του να χαθώ

Δώσε μου λίγο έννοια μου
Τη γεύση απ’ τα φιλιά σου
Κι άσε με κει σε μια γωνία
να ξαναγεννηθώ

Κι αν φοβάσαι μη χτυπήσεις
Μη γλιστρήσεις και κοπείς
Τι θα βρεις να απαντήσεις
Πως θα δικαιολογηθείς
Που δεν τόλμησες να πέσεις
Και να μπεις μες στη φωτιά
Στην αγάπη αν δεν πονέσεις
Δεν θα βρεις ποτέ στεριά

Ρίξε μου λίγο μια μάτια
Κατέβα από τα αστέρια
Σου ‘χω φυλάξει αγιασμό
Και μέντα για να πιείς

Σου ‘χω κρατήσει της ψυχής
Να δεις το αλφαβητάρι
Άναψε το λυχνάρι
Και βούτα να καείς

Κι αν φοβάσαι μη χτυπήσεις
Μη γλιστρήσεις και κοπεις
Τι θα βρεις να απαντήσεις
Πως θα δικαιολογηθείς
Που δεν τόλμησες να πέσεις
Και να μπεις μες στη φωτιά
Στην αγαπη αν δεν πονέσεις
Δεν θα βρεις ποτέ στεριά

Κ αν φοβάσαι μη δακρύσεις
Και σκιστούνε τα πανιά
Ας τον άνεμο να στρίψει
Να σε βγάλει πιο βαθιά
Κι αν χαλάσει η πυξίδα
Και χαθείς μες στ ανοιχτά
Αν δεν έχεις αμαρτίες
Δεν σ ακούν εκεί ψηλά