Η Λάμπρια, η Κένζια, η Μέθια, η Μελιώ,
Η Κάλμια, η Λιόχαρη, η Εφήβη, η Στερνιώ,

Χρυσαφένιες θυγατέρες, τ’ ουρανού και της χαράς
Που είν’ η μία φωτεινότερη απ’ την άλλη
Ηλιοκόρες θυγατέρες, δώρο του ήλιου της καρδιάς
Και του κόσμου αγκαλιά, ζεστή μεγάλη
ΙΙ
Η Νιώ, η Χρυσαμάλλη, η Περιφήμη, η Φωτιστή,
Η Ολάνθη, η Πανωραία, η Καλιώ, η Κυματιστή
Χρυσαφένιες θυγατέρες…
ΙΙΙ
Η Ανέρια, η Καλούνη, η Βυθίστη, η Καλοσάν,
Η Εφάνη, η Πηγιώ, η Επιγή, κι η Ανασάν

Χρυσαφένιες θυγατέρες, τ’ ουρανού και της χαράς
Που είν’ η μία φωτεινότερη απ’ την άλλη
Ηλιοκόρες θυγατέρες, δώρο του ήλιου της καρδιάς
Και του κόσμου αγκαλιά, ζεστή μεγάλη