Πέφτουνε τα φύλλα και φοβάμαι
πως δεν θα ‘ρθεις ξανά,
φτάνει ο χειμώνας και θυμάμαι
τα’ αυγουστιάτικα πρωινά.

Μήνα με το μήνα,
μέρα με τα μέρα γίνομαι σκιά.

Μου ‘πες θα ξανάρθεις, θα ξανάρθεις
κι ήτανε Σεπτέμβρης κι ήρθε Μάρτης,
μήνες μοναξιάς, καρδιά χειμώνας
κι εγώ ένα τίποτα, δεν νιώθω τίποτα,
δεν θέλω τίποτα να σου πω.

Έφθασαν γιορτές μα δεν γιορτάζω
το σπάτε φυλακή,
όταν έρθει η άνοιξη θα πάψω
να εύχομαι να ‘ρθείς

Μήνα με το μήνα,
μέρα με τα μέρα έγινα σκιά.

Μου ‘πες θα ξανάρθεις, θα ξανάρθεις
κι ήτανε Σεπτέμβρης κι ήρθε Μάρτης,
μήνες μοναξιάς, καρδιά χειμώνας
κι εγώ ένα τίποτα, δεν νιώθω τίποτα,
δεν θέλω τίποτα να σου πω.

Μου ‘πες θα ξανάρθεις, θα ξανάρθεις.