Θυμάμαι ήταν ατέλειωτα το βράδια μου μαζί της
αυτή μου έδινε το πάθος, τη ζωή της.
Θυμάμαι, θυμάμαι.

Κι εγώ θυμάμαι τρυφερά όταν στα χείλη με φιλούσε
μεγάλους έρωτες μαζί μου αναζητούσε.
Θυμάμαι, θυμάμαι.

Την αγαπήσαμε κι αυτό είναι ασυγχώρητο
αφού το ξέρουμε κι οι δυο πως είναι ανόητο.
Το ίδιο πρόσωπο εμάς έχει τρελάνει
και μια φιλία αντρική κομμάτια κάνει.

Θυμάμαι ήταν ατέλειωτες οι ώρες μου μαζί της
αυτή μου έδινε με πάθος το κορμί της.
Θυμάμαι, θυμάμαι.

Κι εγώ θυμάμαι τρυφερά όταν για αγάπη μου μιλούσε
στιγμές αξέχαστες μαζί μου αναζητούσε.
Θυμάμαι, θυμάμαι.

Την αγαπήσαμε κι αυτό είναι ασυγχώρητο
αφού το ξέρουμε κι οι δυο πως είναι ανόητο.
Το ίδιο πρόσωπο εμάς έχει τρελάνει
και μια φιλία αντρική κομμάτια κάνει.