Νύχτα στολισμένη
με κοσμήματα πολλά
σε περιμένω,
σύνορα πολλά μα όχι μέσα στην καρδιά
τώρα πεθαίνω
και ρωτάς πόσο σε αγάπησα.

Για δυο, σ’ αγαπούσα για δυο
εγώ σ’ είχα λατρέψει σα Θεό.
Για δυο, στην καρδιά εν ψυχρώ
γίναν’ τα λάθη σφαίρα και αιμορραγώ.

Η καρδιά σου αράχνη
κι ένα τσίμπημα γλυκό
εσύ κερνούσες
πάνω στον ιστό συνήθισα να ζω
και ας με ξεχνούσες
και ρωτάς πόσο σε αγάπησα.

Για δυο, σ’ αγαπούσα για δυο
εγώ σ’ είχα λατρέψει σα Θεό.
Για δυο, στην καρδιά εν ψυχρώ
γίναν’ τα λάθη σφαίρα και αιμορραγώ.

Και μη με κοιτάζεις, μη με κοιτάζεις
με αυτά τα μάτια που συνέχεια κλαίνε.
Και μη με κοιτάζεις, μη με κοιτάζεις
και ας τα αγαπάω, ψέματα λένε.