Κρύψαν τήν Πανσέληνο τ' ἀγόρια
και ἔκλαψε ἡ νύχτα ὥς το πρωί
φτώχεια, μοναξιά και ἀποφόρια
ντύσαν τη χαρά και τη ζωή.

Σώπασαν ἀπόψε οἱ καμπάνες,
Μεγάλη θα φανεί Παρασκευή,
κι ὅλες μαυροφόρεσαν οἱ μάνες
το Χριστό προσμένουν να διαβεί.

Κλείσανε ἀπόψε οἱ ταβέρνες,
ἔρημοι οἱ δρόμοι, τα στενά,
κι ἦρθαν τα ρεμπέτικα σαν φτέρνες
να με σεργιανίσουνε ξανά.