Θα ‘θελα να ‘ξερα πως πας,
πως τα περνάς, αν κλαις ή αν γελάς.
Κι αν με θυμάσαι πιο συχνά,
το πόσο αγανακτούσες
τότε που πόρτες βάραγες
και πίσω τους με παρατούσες.

Πίσω από πόρτες κλειστές κι εσύ χωρίς ενοχές
δεν ξέρω που είσαι, δεν ξέρω τι θες.
Πίσω από πόρτες κλειστές κι εμείς χωρίς ενοχές
πουλάμε μια ζωή κι ας λες ότι θες.

Θα ‘θελα να ‘ξερα που πας
και δεν γυρνάς, για μένα αν ρωτάς.
Με ποιον κοιμάσαι και ξυπνάς
αν έχεις λησμονήσει
το σπίτι που μου κλείδωσες
και πίσω μ’ έχεις παρατήσει.

Πίσω από πόρτες κλειστές κι εσύ χωρίς ενοχές
δεν ξέρω που είσαι, δεν ξέρω τι θες.
Πίσω από πόρτες κλειστές κι εμείς χωρίς ενοχές
πουλάμε μια ζωή κι ας λες ότι θες.