Στης μοναξιάς την ηρεμία απομονώθηκα
και για ότι πόνεσα ανάλογα πληρώθηκα.
Ότι αγάπησα κι αγαπάω αγκαλιάζω
σ’ αυτό το οδοιπορικό μονάχος μου τη βγάζω.

Δεν είσαι εδώ και τυραννιέμαι
τα βράδια στον καθρέφτη μου κοιτιέμαι.
Χαμογελάω, δεν γελάω,
έχω αντοχές ακόμα κι αγαπάω.

Στην προσμονή του έρωτα σου αφοσιώθηκα
κι από τους φίλους μου σχεδόν αποξενώθηκα.
Όσα μου έλεγες στο μυαλό μου τριγυρνάνε
για τον δικό σου ερχομό στο σπίτι ξενυχτάνε.

Δεν είσαι εδώ και τυραννιέμαι
τα βράδια στον καθρέφτη μου κοιτιέμαι.
Χαμογελάω, δεν γελάω,
έχω αντοχές ακόμα κι αγαπάω.