Κλείνω τα μάτια και αναπνέω
σαν πιτσιρίκι θέλω πάλι να 'μαι εδώ,
να ξεναγήσω την ψυχή μου
μες στο μουσείο των ονείρων μου να μπω.

Να μου φωνάζει η δασκάλα
να κάνω όνειρα μεγάλα
να μη φοβάμαι συγγνώμη να ζητώ.
Κρυφά στο διάλειμμα τσιγάρο
στις απουσίες να ροκάρω
να θυμηθώ πώς έφτασα ως εδώ.

Κι αν είναι οι νύχτες μου σκοτεινές
θα 'ρθουν άλλες πιο φωτεινές,
μη φοβάσαι αγάπη μου μην κλαις.
Μέσα στη καρδιά
είναι κρυμμένα όλα τα μυστικά
πάμε για ύπνο αγάπη μου είναι αργά.

Τα Σάββατα να βγαίνω έξω
με την παρέα να αλητέψω, να γελώ,
τις Κυριακές να παίζω μπάλα
σε παιδικές χαρές τραμπάλα και κρυφτό.

Σε σένα πάλι να πιστεύω
να βρω την δύναμη να ανέβω
το ανηφόρι που επέλεξα να ζω.
Να σηκωθώ ξανά σαν πέσω
σε ξένους τόπους να μισέψω
να θυμηθώ πώς είναι να χαμογελώ.

Κι αν είναι οι νύχτες μου σκοτεινές
θα 'ρθουν άλλες πιο φωτεινές,
μη φοβάσαι αγάπη μου μην κλαις.