Δύσκολες στιγμές
προσπάθησα πολύ να μη σε χάσω
μα δεν θα καταφέρω να ξεχάσω
κυλάς μέσα στις φλέβες μου κορίτσι μου εσύ.

Βήματα παντού
κι όπου κι αν κοιτάξω βλέπω εσένα
παραίσθηση κι αλήθεια γίναν ένα
κι ακούω τη φωνή σου στην απόλυτη σιωπή.

Μπορεί να έφυγες μα ακόμα είσαι εδώ
κάθε μου κύτταρο γεμάτο από σένα.
Είσαι αγάπη μου κομμάτι από μένα
κι εγώ στο χθες και στο παρόν ακροβατώ.

Μπορεί να έφυγες μα ακόμα είσαι εδώ
αυτή τη νύχτα που ο χρόνος σταματάει.
Έγινε ο έρωτας γυαλί και με πονάει
κι απόψε ψάχνω στον καθρέφτη να σε βρω.

Πόση παγωνιά
αγγίζω τα σεντόνια που κοιμόσουν
μα τ’ άδεια μου τα χέρια τι να νιώσουν
σκοτάδι κι εφιάλτες μου στοιχειώνουν τη ψυχή.

Βλέπω μια σκιά
να παίρνει λίγο λίγο τη μορφή σου
εγώ που όλα τα ‘ζησα μαζί σου
την ώρα που πεθαίνω θεέ μου ρώτησα γιατί.

Μπορεί να έφυγες μα ακόμα είσαι εδώ
κάθε μου κύτταρο γεμάτο από σένα.
Είσαι αγάπη μου κομμάτι από μένα
κι εγώ στο χθες και στο παρόν ακροβατώ.

Μπορεί να έφυγες μα ακόμα είσαι εδώ
αυτή τη νύχτα που ο χρόνος σταματάει.
Έγινε ο έρωτας γυαλί και με πονάει
κι απόψε ψάχνω στον καθρέφτη να σε βρω.

Δύσκολες στιγμές.