Στα παραπήγματα και στις παράγκες
ζούσαν καλά παιδιά κι ωραίοι μάγκες

Σκληρή δουλειά και βιοπάλη,
ξάστερο μέτωπο, ζεστή αγκάλη

Μ' ένα ζεϊμπέκικο πονώ
του Άκη Πάνου τον καημό
Στου Καζαντζίδη τη φωνή
ζει η Ελλάδα η φτωχή

Μ' ένα ζεϊμπέκικο ζητάς
να φύγει ο Χάρος ο φονιάς,
ν' αλλάξει τούτη η ζωή,
να βρει ο κόσμος αντοχή

Στα οδοφράγματα στις διαδηλώσεις
πικρό ψωμί, κι αυτό με δόσεις
Η Δραπετσώνα ακόμα ζει
και το στεφάνι μας έχει ψυχή