Κλείνεις τα βλέφαρα κι οι ίσκιοι τρομάζουν.
Μικροί, κατακόκκινοι ίσκιοι, γεμάτοι αίμα και φως.
Ζηλεύω τις βλεφαρίδες που τα μάγουλα αγγίζουν.

Έχεις την όψη της θάλασσας που κοιμάται.
Το στήθος φουσκώνει κύματα σιωπηλά.
Κατάρτι το σώμα, τα χέρια κουπιά κι εγώ ταξιδεύω μαζί σου.

Βυθίζεσαι με απόγνωση στον χείμαρρο των μαλλιών μου.
Η ανάσα σου φλόγα που καίει τα σωθικά.
Ήρθες κι ο έρωτας μύρισε άνοιξη, αλισμαρί και μέλι.

0 άνεμος σκόρπισε πασχαλιές και μικρούς ξεδιάντροπους θεούς.
Το φιλί σου πρόδωσε αυτό που φυλάκιζες μέσα σου αιώνες.
Κι εγώ για σένα περπάτησα πάνω στη θάλασσα.