Εκεί,
στο ξάφνιασμα του χρόνου
σ’ ερωτεύτηκα

Στην πλάτη
ενός ξέφρενου κριαριού
ήρθα να σ’ ανταμώσω,
στον παφλασμό της θάλασσας
να λυτρωθώ
ξέπνοη, ξυπόλυτη, αφημένη

Με τα μαλλιά λυτά
χορό φωτιάς να ταλαντώσω,
να προσκυνήσω τ’ άστρα
και ν’ αναστηθώ.

Κι ύστερα,
κούτσουρο ασπρισμένο,
της θάλασσας καράβι,
να σ’ αγκαλιάσω,
σε πέλαγο μαβί
για να ριχτώ

Μα, ένα κομμάτι θράκα
μην ξεχάσω να φυλάξω,
για να μπορέσω
να ’βρω γυρισμό