Τις νύχτες ξαγρυπνούν οι βραστές,
αλήτες, ποιητές και τρωγλοδύτες,
ελεύθεροι δεσμώτες της αλήθειας,
ανεμοδούρα του βουνού
μιας ειμαρμένης,
εκόντες άκοντες φρουροί
αλώνουν τις ψυχές τους
σε άφθαρτες εικόνες
και λέξεις διψασμένες
πάνω από της ζωής το άδροσο πηγάδι.
Φαντάσματα του νου,
τρυπώνουν στο ξωκλήσι του καιρού
σαν τους προφήτες,
ξορκίζουν τους ανέμους
και καντηλέρια πλάθουν,
τάματα της βροχής,
στασίδι αναζητώντας
στον θρόνο του Ουρανού.